Dzianina bawełniana jest bardzo często wykorzystywana do produkcji odzieży. Aby wybrać odpowiedniej jakości materiał niezbędny jest zaufany producent – dzianiny o podobnych cechach wizualnych mogą różnić się między sobą jakością, a także ważnymi parametrami użytkowymi. Jeśli potrzebujemy dzianinę do produkcji odzieży, ważne jest aby spełniała ona nasze wymagania estetyczne. Dobrze jest więc współpracować z dostawcą, który, nie tylko ma bogatą ofertę asortymentową, ale oferuje stale modowe standardy (produkty basicowe), śledzi trendy sezonowe i zapewnia produkty zgodne z aktualnymi tendencjami oraz daje możliwość personalizacji – kastomizacji dzianiny np. poprzez autorski nadruk. Dodatkowo może wykazać się certyfikatami na swoje produkty, w tym certyfikatem GOTS – Global Organic Textiles Standard, który jest jasnym sygnałem, iż dana firma skupia się nie tylko na maksymalizacji zysków, ale bierze pod uwagę również kwestie społeczne oraz środowiskowe.
Czym jest dzianina bawełniana?
Dzianina bawełniana to rodzaj materiału, który wykonany jest w technologii dziewiarskiej, tzn. zbudowany jest z przeplatających się oczek, a skład surowcowy takiej struktury to 100% bawełna (lub z niewielką domieszką innych włókien, których dodatek jest konieczny ze względu na dobrą praktykę produkcji). Materiały takie często używane są do szycia popularnej odzieży przeznaczonej zarówno na sezon wiosna-lato, jak i jesień-zima.
Szukasz dobrej dzianiny? Sprawdź i przekonaj się, że producent z Polski dostarczy Ci atrakcyjne wzorniczo, spełniające Twoje wymagania i odpowiedniej jakości materiały. Skąd ta pewność? Polskie dzianiny są szeroko eksportowane, głównie do krajów Unii Europejskiej, gdzie mają dobrą markę. Doceniane są za ich jakość oraz walory estetyczne i użytkowe, a także transparentność, ekologie i etykę procesów produkcyjnych. Dodatkowo dla krajowych odbiorców bardzo ważnym aspektem zakupu od polskiego producenta powinien być fakt skrócenia łańcucha dostaw, a co za tym idzie, wpisania się w modny i pożyteczny trend lokalności wytwarzania.
Zalety dzianiny bawełnianej
Dzianina w porównaniu z tkaniną, wykonaną z tego samego surowca, jest zawsze materiałem bardziej elastycznym, a co za tym idzie dającym większy komfort użytkowania odzieży z niej wykonanej. Bawełna zwiększa dodatkowo odczucie komfortu dzięki jej miłemu dla skóry człowieka chwytowi, odczuciu miękkości oraz dobrym właściwościom higienicznym. Dzianina bawełniana dobrze się farbuje, a w strukturach gładkich jest łatwa do drukowania, co sprawia, że w ofercie rynkowej dostępnych jest wiele kolorów i wzorów. Z uwagi na jej elastyczność, świetną układalność, dobre cechy biofizyczne materiał jest wykorzystywany do szycia sukienek, spodni, leginsów, bluzek, T-shirtów, bielizny nocnej, odzieży casualowej i wielu innych asortymentów ubrań, szczególnie przeznaczonych dla niemowląt i dzieci.
Choć dzianina bawełniana jest szczególnie polecana do produkcji odzieży na lato, to w odpowiednich strukturach – np. grube dzianiny z okrywą pętelkową lub włókienną, często nazywane „dresówkami” – nadaje się do szycia z niej ubiorów na zimę, które zapewnią użytkownikom odpowiedni komfort cieplny i higieniczny. To oczywiście znacznie zwiększa obszar zastosowań dzianin bawełnianych.
A czym jest tkanina?
W potocznym języku określenia „dzianina” czy „tkanina” używane są zamiennie. Profesjonaliści wiedzą jednak, że różnica między tymi dwoma materiałami jest ogromna. Tkaniny są produkowane na krosnach, w procesach tkackich, zbudowane są zawsze z krzyżujących się pod kątem prostym nitek osnowy i wątku. Tkaniny wykonane z tych samych przędz, co dzianiny, mają w stosunku do tych drugich mniejszą elastyczność, są droższe w produkcji oraz nie dają tak dużego komfortu użytkowania jak dzianiny. Dodatkowo wymagają bardziej skomplikowanych procesów konstrukcji form odzieżowych.
Surowce przeznaczone do produkcji tkanin i dzianin
Zarówno dzianiny, jak i tkaniny można produkować z tych samych surowców włókienniczych, do których, poza bawełną, zaliczamy:
- len – naturalne włókno roślinne szczególnie nadające się na lekkie ubrania letnie z uwagi na dobre właściwości higieniczne np. przewiewność, zdolność do chłonięcia potu, przy dużej wytrzymałości materiałów wykonanych z tego surowca;
- jedwab – to naturalne włókno pozyskiwane z kokonów jedwabnika; uważane jest za bardzo szlachetny i ekskluzywny surowiec; w strukturach dzianinowych zwykle stosowany jest jedwab nieodklejony (matowy w wyglądzie i bardzo przyjemny w chwycie, o świetnych właściwościach higienicznych) lub jako surowiec pozostały po produkcji gładkich tkanin jedwabnych np. atłasów;
- wełnę – jest to okrywa – runo pozyskiwane z niektórych zwierząt: owiec, wielbłądów, kóz czy lam; jako surowiec włókienniczy odznacza się dużą termoizolacyjnością, przy jednoczesnej wentylacyjności i świetnej chłonności wody (wilgoci z potu); wykorzystywana jest do produkcji całej gamy dzianin i tkanin;
- wiskozę – to tańsza, sztuczna alternatywa dla naturalnej bawełny, często stanowi dodatek do innych włókien np. bawełny.
Wymienione powyżej włókna naturalne i sztuczne (wiskoza) są surowcami w pełni biodegradowalnymi. Na rynku są także dostępne materiały wykonane z surowców syntetycznych, do których zaliczamy:
- Nylon – jest włóknem poliamidowym o szerokiej gamie zastosowań; w dzianinach zwykle przeznaczony jest na struktury do produkcji odzieży sportowej lub jako dodatek do innych włókien (np. bawełny, zwiększając wytrzymałość takiej dzianiny i redukując jej skłonność do przecierania się);
- poliester – surowiec ten jest wykorzystywany samodzielnie do produkcji odzieży sportowej lub mieszany z bawełną czy innymi włóknami w celu poprawy np. trwałości, odporności na gniecenie, wytrzymałości wykonanych z takiej mieszanki materiałów; poliester i poliamid o odpowiednich strukturach włókien (kanalikowe, wielowrębne i inne) wykorzystywane są do produkcji materiałów funkcjonalnych, o podwyższonej użyteczności (np. o zwiększonej izolacyjności cieplnej lub przeciwnie dobrze wentylujących lub odprowadzających pot).
To tylko wybrane przykłady surowców włókienniczych. Na rynku jest ich o wiele więcej.
Czym się różni tkanina od dzianiny?
Różnice między tkaniną a dzianiną są ogromne. Tkanina, jak już wspomniano wcześniej, to nic innego jak splot dwóch układów nitek skrzyżowanych pod kątem prostym. W dzianinie natomiast nitki wzajemnie się przeplatają w formie oczek. I to jest kluczowa różnica między tymi dwoma materiałami. Tkaniny charakteryzują się tym, że są sztywniejsze, mniej elastyczne od dzianin, wymagają bardziej złożonych cięć konstrukcyjnych, zwłaszcza, gdy wykonywane są z nich ubiory o linii „blisko ciała”. Dzianiny, z uwagi na ich rozciągliwość i elastyczność, sprawdzają się w szeroko pojętym przemyśle odzieżowym, zwłaszcza do produkcji ubiorów codziennego użytku, bielizny, odzieży sportowej, funkcjonalnej, outdoorowej. Wszędzie tam, gdzie potrzebujemy wygody użytkowania, gdzie wymagana jest swoboda ruchu, lepiej stosować dzianiny, niż tkaniny. Dzianiny są też niezastąpione w produkcji odzieży dla niemowląt i dzieci. Stosowane są też powszechnie na wyroby dekoracyjne i techniczne np. pokrowce na materace, na meble, prześcieradła, tapicerkę samochodową i meblową oraz w wielu innych produktach.
Dzianiny nazywane są strukturami XXI wieku, gdyż technologia ich produkcji jest tańsza, mniej energochłonna, łatwiej daje się automatyzować i programować oraz umożliwia wytwarzanie wyrobów odpasowanych (gotowe formy odzieżowe) lub 3D (np. odzież dziana bezszwowa). Dzianiny spełniają również oczekiwania współczesnego konsumenta odzieży – potrzebę posiadania ubiorów wygodnych, łatwych w konserwacji. Odzież z dzianin stanowi często strukturę jednowarstwową (bez podszewek), co czyni ja bardziej podatną na procesy recyklingu.
Podczas wyboru odpowiedniego materiału zawsze warto zwrócić uwagę na jego pochodzenie, jakość, rzetelność podawania składu surowcowego i lokalność produkcji. Pamiętaj, aby kupować od sprawdzonych dostawców!